Eigi skal örvænta

30.12.2007 | 18:51

Slökkvilið og aðrir viðbragðsaðillar eiga hrós skilið.

Þetta er búinn að vera einn af meira pirrandi dögum sem ég man eftir, en jafnframt einn af þeim sem minnir mig á hvað við höfum það gott að eiga svona góðar og skilvirkar sveitir sem koma til hjálpar.

Dagurinn minn byrjaði klukkan 2, eins og vill vera í jólafríum, þegar bróðir meðleigjanda míns, sem gisti hérna vakti mig með þeim fréttum að 'það væri eitthvað að íbúðinni minni'.

Þá var komið 1-2cm lag af vatni yfir alla íbúðina, eins og hún leggur sig. Og þó erum við ekki á jarðhæð. Kemur í ljós að svalirnar eru alveg gegnheil skál úr steypu, með bara einu niðurfalli. Þegar það stíflaðist safnaðist vatnið bara saman þartil það fór að flæða meðfram og í gegnum svalahurðina (sem þó var tryggilega lokuð). Þetta hélt svo áfram í 7-8 tíma, þartil allt var orðið fullt.

Við vorum reyndar alveg ljónheppnir að ekkert af rafmagnsvörum skemmdust í þessu, utan eitt fjöltengi, sem tókst einhvern vegin að bráðna i hálfgert mauk. Og svo skemmdist eitthvað af bókum.

En fyrstu viðbrögð, eftir að bjarga raftækjum, voru að hringja í slökkviliðið, og eftir ekki svo langa stund (það var jú mjög mikið að gera) komu þeir með dælu og sköfur (það er ekkert niðurfall í íbúðinni, komumst við að) og eftir svona klukkutíma moð, var mesta vatnið farið. Það sem er eftir er mestmegnis skúringavinna.

Okkur reiknast til að það hafi verið rúmir 800 lítrar inni í íbúðinni þegar mest var, alveg ótrúlegt.

Að lokum langar mig að þakka slökkiliðinu fyrir skjót og góð viðbrögð, og tilnefna arkitektinn bakvið Neshaga 5, 7 og 9 til einhvers konar aula-verðlauna.